Do zakochania podobno potrzebny jest jeden krok, natomiast potem, trzeba przejść bardzo długą drogę, żeby zostać razem i wytrwać. Obecnie coraz więcej związków rozpada się w ciągu pierwszych lat bycia razem. Wśród pokolenia naszych dziadków czy rodziców, były to sytuacje rzadsze i ich związki przetrwały wiele lat razem. Na spotkaniu z psychologiem i terapeutką Kamilą Baszkowską, próbowaliśmy wspólnie zastanowić się nad sposobami na udany związek.
Umiejętność tworzenia relacji kształtuje się w człowieku od jego narodzin. Duży wpływ na stopień poczucia bezpieczeństwa i zaufania w związku ma styl przywiązania kształtowany w okresie niemowlęcym. Kiedy dziecko jest małe, czyli do ok. 3 r.ż. najintensywniej kształtuje się układ limbiczny- struktura mózgu odpowiedzialna za nasze emocje. Tworzy się tu wzorzec, na którego podstawie budujemy dorosłe związki - to tzw. „styl przywiązania”. Matka dostrojona, nie narzucająca się, radosna, uczy dziecko, że świat jest bezpieczny, a relacje z ludźmi mogą dawać radość i satysfakcję. Ponadto duży wpływ na nasze dorosłe relacje partnerskie ma obserwacja związku rodziców.
Wszystko zaczyna się od miłości. To ona jest fundamentem i najsilniejszym spoiwem związku. Jednak związki przechodzą różne fazy i z czasem stan euforii i zakochania mija, a wraz z pojawieniem się codzienności, rutyny - praca, dom, dzieci - nagle okazuje się, że konfrontacja z rzeczywistością bywa trudna dla związku. Wtedy najbardziej pomagają rozmowy - o wszystkim, te szczere, które pozwalają nam zrozumieć partnera i jego potrzeby. Dzięki temu relacja nie traci atmosfery bliskości. Ponadto ważny jest wzajemny szacunek, własna przestrzeń, miejsce na rozwój własnych pasji i wzajemne zaufanie.
Wspólnie udało się wypracować takie oto przepisy na udany związek:
- rozmowy nie tylko o codzienności, ale planach, uczuciach, refleksjach;
- wspólnie spędzny czas bez dzieci;
- swobodny czas tylko dla partnera (dbałość o higienę psychiczną);
- wspólny czas dla rodziny;
- sprawianie przyjemności drugiej osobie-przygotowanie posiłku, mały prezent, wspólny film;
- współudział w obowiązkach;
- okazywanie miłości w słowach i gestach;
- pielęgnowanie intymności;
- szacunek dla drugiej osoby;
- branie odpowiedzialności- opieka w chorobie, pomoc w kłopotach;
- zgoda na wypracowywanie kompromisów;
- liczenie się z możliwością ustępstw;
- zgoda w sobie na przystosowanie do rzeczy, które nas denerwują w drugiej osobie;
- unikanie agresywnych kłótni przez dążenie do rozmów, a w razie potrzeby przerwanie eskalacji przez wycofanie;
- zrozumienie i akceptacja;
